Διαιρέτες

Συντονιστές: cretanman, Demetres, polysot, socrates, silouan

socrates
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 6461
Εγγραφή: Δευ Μαρ 09, 2009 1:47 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Διαιρέτες

#1

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από socrates » Σάβ Μάιος 08, 2010 1:18 am

Έστω \displaystyle 1=d_1<d_2<...<d_k=n οι διαιρέτες του θετικού ακέραιου n.

Αν υπάρχουν \displaystyle  i,j>13 ώστε d_7^2+d_i^2=d_j^2 τότε ο n είναι πολλαπλάσιο του 8.


Θανάσης Κοντογεώργης
Άβαταρ μέλους
Demetres
Γενικός Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 8989
Εγγραφή: Δευ Ιαν 19, 2009 5:16 pm
Τοποθεσία: Λεμεσός/Πύλα
Επικοινωνία:

Re: Διαιρέτες

#2

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Demetres » Παρ Μάιος 14, 2010 12:11 pm

Φαίνεται ότι το ξεχάσαμε αυτό. Βάζω μια λύση:

Με \bmod 3 βρίσκουμε ότι κάποιο από τα d_7,d_i,d_j είναι πολλαπλάσιο του 3.
Με \bmod 4 βρίσκουμε ότι κάποιο από τα d_7,d_i,d_j είναι πολλαπλάσιο του 4.
Με \bmod 5 βρίσκουμε ότι κάποιο από τα d_7,d_i,d_j είναι πολλαπλάσιο του 5.

Άρα d_2=2,d_3=3,d_4=4,d_5=5,d_6=6. Επίσης d_7 \leqslant 10.

Με \bmod 9 βρίσκουμε ότι κάποιο από τα d_7,d_i,d_j είναι πολλαπλάσιο του 9. Άρα d_7 \leqslant 9.

Αν d_7 = 8 τελειώσαμε. Μένει λοιπόν να ελέγξουμε τι συμβαίνει αν d_7=7 ή αν d_7=9.

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε 49 = (d_j-d_i)(d_j+d_i). Τότε d_j-d_i=1,d_j+d_i=49, άρα d_i = 24 και άρα 8|n.

Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε 81 = (d_j-d_i)(d_j+d_i). Τότε είτε d_j-d_i=1,d_j+d_i = 81 και άρα d_i=40 και 8|n, είτε d_j-d_i=3, d_j + d_i = 27 και άρα d_i = 12. Αυτό όμως είναι άτοπο αφού i > 13.

[Η ίδια απόδειξη θα δούλευε και αν μας λέγανε i,j > 10. Πράγματι στην δεύτερη περίπτωση έχουμε d_7 = 9 και άρα d_i \geqslant d_{11} \geqslant 13>12.]


socrates
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 6461
Εγγραφή: Δευ Μαρ 09, 2009 1:47 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Διαιρέτες

#3

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από socrates » Παρ Μάιος 14, 2010 9:39 pm

Demetres έγραψε: [Η ίδια απόδειξη θα δούλευε και αν μας λέγανε i,j > 10. Πράγματι στην δεύτερη περίπτωση έχουμε d_7 = 9 και άρα d_i \geqslant d_{11} \geqslant 13>12.]
Όντως Δημήτρη...


Δίνω άλλη μια που μου άρεσε...

Έστω \displaystyle 1=d_1<d_2<...<d_k=n οι διαιρέτες του θετικού ακέραιου n. Αν \displaystyle 2n=d_5^2+d_6^2-1 να βρεθεί ο n.


Θανάσης Κοντογεώργης
socrates
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 6461
Εγγραφή: Δευ Μαρ 09, 2009 1:47 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Διαιρέτες

#4

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από socrates » Παρ Αύγ 17, 2012 1:42 pm

socrates έγραψε: Έστω \displaystyle 1=d_1<d_2<...<d_k=n οι διαιρέτες του θετικού ακέραιου n. Αν \displaystyle 2n=d_5^2+d_6^2-1 να βρεθεί ο n.


Θανάσης Κοντογεώργης
Άβαταρ μέλους
ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
Δημοσιεύσεις: 921
Εγγραφή: Πέμ Νοέμ 22, 2018 9:43 pm

Re: Διαιρέτες

#5

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ » Κυρ Απρ 12, 2020 2:31 pm

socrates έγραψε:
Παρ Μάιος 14, 2010 9:39 pm
Demetres έγραψε: [Η ίδια απόδειξη θα δούλευε και αν μας λέγανε i,j > 10. Πράγματι στην δεύτερη περίπτωση έχουμε d_7 = 9 και άρα d_i \geqslant d_{11} \geqslant 13>12.]
Όντως Δημήτρη...


Δίνω άλλη μια που μου άρεσε...

Έστω \displaystyle 1=d_1<d_2<...<d_k=n οι διαιρέτες του θετικού ακέραιου n. Αν \displaystyle 2n=d_5^2+d_6^2-1 να βρεθεί ο n.
Ας δούμε και αυτή :)
Αν \rm n περιττός τότε \rm 0 \equiv 2n \equiv d_5^2+d_6^2-1\equiv1\pmod{2} άτοπο.Άρα \rm n άρτιος.
Είναι \rm 2n=d_5^2+d_6^2-1\leq 2d_6^2-1<2d_6^2\,\,\,(1).Επειδή \rm n=d_6d_{k-6+1}=d_6d_{k-5} αν είναι \rm k>11 τότε \rm 2n=2d_6d_{k-5}>2d_6^2 άτοπο από την (1) .Άρα \rm 6 \leq k\leq 11 .
Γράφοντας τον \rm n στην κανονική του μορφή \displaystyle {\rm n=\prod_{i=1}^{l}p_i^{a_i} } θα είναι \displaystyle {\rm k=\prod_{i=1}^{l}(a_i+1)} με \rm a_j+1>1 \forall j άρα οι περιπτώσεις \rm k=7,11 απορρίπτονται.
Για \rm k=6 θα έχουμε \rm d_6=n και \rm d_5=\dfrac{n}{2} οπότε λύνοντας την αρχική προκύπτει \rm n=2 άτοπο.]
Για \rm k=8 έχουμε \rm d_5d_4=n.Είναι \rm 2d_4d_5=2n=d_5^2+d_6^2-1>2d_5^2-1 \Leftrightarrow 2d_5(d_4-d_5)>-1.Αυτό όμως είναι άτοπο αφού \rm d_4-d_5\leq -1 και \rm d_5>1.
Για \rm k=9 είναι \rm d_5^2=n άρα από την αρχική  \rm 2d_5^2=d_5^2+d_6^2-1 \Leftrightarrow (d_6-d_5)(d_6+d_5)=1 το οποίο είναι άτοπο.
Άρα μένει η \rm d=10 που δίνει \rm d_5d_6=n και έτσι η αρχική γίνεται \rm 2d_5d_6=d_5^2+d_6^2-1 \Leftrightarrow d_6=d_5+1 .
Θεωρώντας την κανονική μορφή του \rm n  όπως πριν αυτό θα είναι της μορφής  \rm n=16p ή της μορφής \rm n=2p^4 με  \rm p>2 πρώτο.
Επειδή όμως \rm d_6=d_5+1 και οι διαιρέτες του \rm n  είναι της μορφής \rm 2^kq η πρώτη περίπτωση δίνει \rm p=17 και  \rm n=272 που αποτελεί και λύση του προβλήματος.
Η δεύτερη δίδει \rm d_1=1,d_2=2,d_3=p,d_4=2p,d_5=p^2,d_6=2p^2.... δηλαδή  \rm 2p^2-p^2=1 άτοπο αφού \rm p>2 .

Έτσι μοναδική λύση του προβλήματος το \boxed{\rm n=272} .


socrates
Επιμελητής
Δημοσιεύσεις: 6461
Εγγραφή: Δευ Μαρ 09, 2009 1:47 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Διαιρέτες

#6

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από socrates » Τρί Απρ 14, 2020 12:02 am

ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ έγραψε:
Κυρ Απρ 12, 2020 2:31 pm
socrates έγραψε:
Παρ Μάιος 14, 2010 9:39 pm
Demetres έγραψε: [Η ίδια απόδειξη θα δούλευε και αν μας λέγανε i,j > 10. Πράγματι στην δεύτερη περίπτωση έχουμε d_7 = 9 και άρα d_i \geqslant d_{11} \geqslant 13>12.]
Όντως Δημήτρη...


Δίνω άλλη μια που μου άρεσε...

Έστω \displaystyle 1=d_1<d_2<...<d_k=n οι διαιρέτες του θετικού ακέραιου n. Αν \displaystyle 2n=d_5^2+d_6^2-1 να βρεθεί ο n.
Ας δούμε και αυτή :)
Αν \rm n περιττός τότε \rm 0 \equiv 2n \equiv d_5^2+d_6^2-1\equiv1\pmod{2} άτοπο.Άρα \rm n άρτιος.
Είναι \rm 2n=d_5^2+d_6^2-1\leq 2d_6^2-1<2d_6^2\,\,\,(1).Επειδή \rm n=d_6d_{k-6+1}=d_6d_{k-5} αν είναι \rm k>11 τότε \rm 2n=2d_6d_{k-5}>2d_6^2 άτοπο από την (1) .Άρα \rm 6 \leq k\leq 11 .
Γράφοντας τον \rm n στην κανονική του μορφή \displaystyle {\rm n=\prod_{i=1}^{l}p_i^{a_i} } θα είναι \displaystyle {\rm k=\prod_{i=1}^{l}(a_i+1)} με \rm a_j+1>1 \forall j άρα οι περιπτώσεις \rm k=7,11 απορρίπτονται.
Για \rm k=6 θα έχουμε \rm d_6=n και \rm d_5=\dfrac{n}{2} οπότε λύνοντας την αρχική προκύπτει \rm n=2 άτοπο.]
Για \rm k=8 έχουμε \rm d_5d_4=n.Είναι \rm 2d_4d_5=2n=d_5^2+d_6^2-1>2d_5^2-1 \Leftrightarrow 2d_5(d_4-d_5)>-1.Αυτό όμως είναι άτοπο αφού \rm d_4-d_5\leq -1 και \rm d_5>1.
Για \rm k=9 είναι \rm d_5^2=n άρα από την αρχική  \rm 2d_5^2=d_5^2+d_6^2-1 \Leftrightarrow (d_6-d_5)(d_6+d_5)=1 το οποίο είναι άτοπο.
Άρα μένει η \rm d=10 που δίνει \rm d_5d_6=n και έτσι η αρχική γίνεται \rm 2d_5d_6=d_5^2+d_6^2-1 \Leftrightarrow d_6=d_5+1 .
Θεωρώντας την κανονική μορφή του \rm n  όπως πριν αυτό θα είναι της μορφής  \rm n=16p ή της μορφής \rm n=2p^4 με  \rm p>2 πρώτο.
Επειδή όμως \rm d_6=d_5+1 και οι διαιρέτες του \rm n  είναι της μορφής \rm 2^kq η πρώτη περίπτωση δίνει \rm p=17 και  \rm n=272 που αποτελεί και λύση του προβλήματος.
Η δεύτερη δίδει \rm d_1=1,d_2=2,d_3=p,d_4=2p,d_5=p^2,d_6=2p^2.... δηλαδή  \rm 2p^2-p^2=1 άτοπο αφού \rm p>2 .

Έτσι μοναδική λύση του προβλήματος το \boxed{\rm n=272} .
Ωραία!

Μια συντόμευση έχουμε αν δούμε και ότι  \displaystyle 2n=d_5^2+d_6^2-1>2d_5^2 άρα μαζί d_5^2<n<d_6^2 οπότε n=d_5d_6 (γιατί;)
και ο n έχει 10 διαιρέτες, άρα έχουμε τις περιπτώσεις n=16p ή n=2p^4 με p>2 πρώτο.


Θανάσης Κοντογεώργης
Απάντηση

Επιστροφή σε “Άλγεβρα - Θεωρία Αριθμών - Συνδυαστική (Juniors) - Παλαιότερες Συζητήσεις”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 8 επισκέπτες