Με βάση, λοιπόν, τις δύο προτάσεις, μπορεί να αποδειχθεί το αρχικό πρόβλημα.
Λύση του προβλήματος 
(1):
Ο γεωμετρικός τόπος του σημείου 

 είναι η ευθεία συμμετρική του ύψους του τριγώνου 

 από το 

 ως προς την μεσοκάθετο του 

.
Απόδειξη: Έστω 

 το αντιδιαμετρικό του 

 ως προς τον περιγεγραμμένο κύκλο του 

.
Αφού 

 τότε 

.
Άρα 

 σταθερό.
Έστω 

 το σημείο τομής των 

. Από την πρόταση 2 το 

 θα κινείται σε ευθεία που θα διέρχεται από σημείο 

 ώστε το τετράπλευρο 

 να είναι παραλληλόγραμμο, δηλαδή το 

 θα είναι το ορθόκεντρο του τριγώνου 

, αφού 

 και 

.
Επιπλέον από γνωστό θεώρημα το σημείο 

 κινείται πάνω στο ύψος από το 

 του 

 όσο τα 

 βρίσκονται στο ίδιο ημιεπίπεδο με το 

 που ορίζει ο φορέας του 

.
Συνεπώς ο γεωμετρικός τόπος του 

 είναι η ευθεία που περιέχει το 

 και το 

.
Τέλος το σημείο 

 δεν είναι παρά το αντιδιαμετρικό του 

 ως προς τον κύκλο διερχόμενο από τα 

, που με βάση την πρόταση 1 κινείται σε ευθεία κάθετη στο 

, συγκεκριμένα στην συμμετρική ευθεία του γεωμετρικού τόπου του 

, ως προς τον γεωμετρικό τόπο του περίκεντρου, δηλαδή της μεσοκαθέτου του 

.
Λύση του προβλήματος 
(2):
Ο γεωμετρικός τόπος του σημείου 

 είναι παραβολή που διέρχεται από τα 

 αν 

 και υπερβολή που διέρχεται από τα 

 σε κάθε άλλη περίπτωση.
Απόδειξη: Η σχέση 

 εξακολουθεί να ισχύει, άρα και το γεγονός ότι το 

 κινείται σε ευθεία διερχόμενη από το 

. 
Το σημείο 

 εξακολουθεί να είναι το αντιδιαμετρικό σημείο του 

 ως προς τον κύκλο διερχόμενο από τα 

. Άρα από την πρόταση 1 το 

 κινείται σε υπερβολή, αν ο γεωμετρικός τόπος του 

 δεν είναι παράλληλος στο 

. Η υπερβολή αυτή θα διέρχεται από τα 

 διότι 

 και 

.
Τέλος από την πρόταση 2 έχουμε ότι ο γεωμετρικός τόπος του 

 θα είναι ευθεία παράλληλη στο 

 αν και μόνο αν 

, όμως 

.
Άρα 

, που υποδηλώνει ότι τα τρίγωνα 

 είναι όμοια, και κατ' επέκταση ίσα, αφού έχουν το 

 κοινό. Με άλλα λόγια πρέπει να ισχύει 

 για να είναι από την πρόταση 1 ο γεωμετρικός τόπος του 

 παραβολή.