Συχνά λάθη στην γραφή με tex

[Demetres]

Βλέπω συχνά κάποια λάθη στην γραφή με τα οποία μπορούν εύκολα να διορθωθούν ώστε να δώσουν ένα αισθητικά πολύ καλύτερο αποτέλεσμα.

Κάνω την αρχή με ένα συχνό λάθος.

Οι τριγωνομετρικές καθώς και άλλες γνωστές συναρτήσεις έχουν την δική τους ξεχωριστή εντολή.

Δεν γράφουμε sinx. Το αποτέλεσμα θα είναι
Δεν γράφουμε sin(x). Το αποτέλεσμα θα είναι

Το σωστό είναι να γράψουμε \sin x ή \sin(x) τα οποία θα δώσουν και αντίστοιχα.

Προσοχή: Το \sinx είναι λανθασμένο επειδή το tex προσπαθεί να διαβάσει το sinx σαν μια εντολή η οποία όμως δεν υπάρχει. Το \sin(x) είναι εντάξει επειδή η παρένθεση δηλώνει ότι η εντολή τελειώνει στο sin.

Ακόμη ορθότερο είναι να γράψουμε \sin{x} ή \sin{(x)} τα οποία θα δώσουν και αντίστοιχα.

[Αν χρησιμοποιούμε equation editor / mathtype ή παρόμοια προγράμματα, πρέπει να θυμόμαστε αντί να γράψουμε sin, να επιλέξουμε την συνάρτηση από την λίστα που έχει με τις συναρτήσεις.]

[grigkost]

Να συμπληρώσω ότι:

1) το στο mathematica.gr αναγνωρίζει τουλάχιστον* τις συναρτήσεις

\sin , \cos , \tan, \cot, \ln, \log, \exp, \sinh, \cosh, \tanh, \coth, \arcsin, \arccos, \arctan,

ενώ το \arccot δίνει .

2) ένα επίσης συχνό λάθος στον κώδικα είναι και το lim που δίνει , ενώ το σωστό \lim δίνει .


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Χρησιμοποιώντας τον σωστό κώδικα για τις συναρτήσεις έχουμε το επιπλέον χαρακτηριστικό ότι η "μεταβλητή" της συνάρτησης διαχωρίζεται (με ένα μικρό κενό) από την συνάρτηση. Κάτι που δεν συμβαίνει με τον λανθασμένο τρόπο. π.χ. το sin{x} δίνει , ενώ το \sin{x} δίνει . Το lim{f(x)} δίνει , ενώ το \lim{f(x)} δίνει .


(*) είναι αυτές που θυμάμαι.

[Tolaso J Kos]

Επίσης ένα άλλο συχνό λάθος που βλέπουμε είναι στα σύνολα των αριθμών. Για παράδειγμα γράφεται αντί του σωστού ή αντί του .

Προσθήκη: Τα σύνολα των αριθμών γράφονται ενεργοποιώντας την εντολή \mathbb{ } . Έτσι για παράδειγμα οι κώδικες:

Κώδικας: Επιλογή όλων

\mathbb{N}, \mathbb{Z}, \mathbb{Q}, \mathbb{R}, \mathbb{C}

δίδουν αντίστοιχα. Και αν θέλουμε να αναφερθούμε στα σύνολα αυτά χωρίς το μηδέν απλά προσθέτουμε ένα άστρο δίπλα από αυτά. Για παράδειγμα ο κώδικας \mathbb{Q}^* δίδει και όμοια για τα υπόλοιπα.

Δημήτρη ευχαριστώ για την ενημέρωση.

[Demetres]

Επίσης ένα άλλο συχνό λάθος που βλέπουμε είναι στα σύνολα των αριθμών. Για παράδειγμα γράφεται αντί του σωστού ή αντί του .

Τόλη, σκοπός δεν είναι μόνο να εντοπίσουμε αυτά τα συχνά λάθη αλλά και να δώσουμε κατευθυντήριες γραμμές για το πως διορθώνονται.

Οπότε μόλις βρεις χρόνο, κάνε επεξεργασία στην ανάρτησή σου ώστε να εξηγεί και τον σωστό τρόπο γραφής.

[Φωτεινή]

Γράφουμε \infty για το και όχι \propto που δίνει

[Demetres]

Επίσης, αντί του σωστού το οποίο εξήγησε ο Τόλης πως το γράφουμε εδώ, βλέπω συχνά να γράφεται το .

Το σύμβολο χρησιμοποιείται για να δηλώσει το πραγματικό μέρος ενός αριθμού, και όχι το σύνολο των πραγματικών αριθμών. Π.χ. .

Ακόμη και αυτή η χρήση του είναι κάπως παρωχημένη. Προτιμώ το το οποίο γράφεται με τον κώδικα.

Κώδικας: Επιλογή όλων

\mathrm{Re}(2+5i) = 2

Βέβαια αυτό είναι και θέμα γούστου.

[Demetres]

Να συμπληρώσω ότι:

1) το στο mathematica.gr αναγνωρίζει τουλάχιστον* τις συναρτήσεις

\sin , \cos , \tan, \cot, \ln, \log, \exp, \sinh, \cosh, \tanh, \coth, \arcsin, \arccos, \arctan,

Συνηθίζουμε να γράφουμε τις συναρτήσεις με όρθια γράμματα. Αν λοιπόν κάποια συνάρτηση δεν αναγνωρίζεται από το τότε κάνουμε το εξής:

Ας πούμε πως θέλουμε να γράψουμε την συνάρτηση που δηλώνει το ίχνος του πίνακα .

Αντί του λανθασμένου tr(A) που δίνει γράφουμε

Κώδικας: Επιλογή όλων

\mathrm{tr}(A)

που δίνει το .

Για να θυμόμαστε τον κώδικά, το math συμβολίζει ότι η γραφή είναι σε μαθηματικό περιβάλλον ενώ το rm είναι σύντμηση του roman σε αντιπερισπασμό με το latin που δίνει πλάγια γράμματα.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Το πιο κάτω δεν δουλεύει στο mathematica αλλά το ορθότερο είναι να χρησιμοποιείται το \operatorname στην θέση του \mathrm. Η διαφορά είναι ότι το \mathrm λέει απλώς να γραφτεί κάτι με όρθια γράμματα. Το \operatorname λέει επίσης ότι αυτό που θα γραφτεί οφείλει να συμπεριφέρεται σαν μαθηματική συνάρτηση.

Συγκρίνετε π.χ. τα

το οποίο γράψαμε με τον κώδικα 5\sin{x} και το
το οποίο γράψαμε με τον κώδικα 5\mathrm{sin} x

[Γιώργος Απόκης]

Πολλές φορές, για τον πολλαπλασιασμό, χρησιμοποιείται λανθασμένα η (κάτω) τελεία

αντί για το \cdot που δίνει

[Tolaso J Kos]

Βέβαια αυτό είναι και θέμα γούστου.

Πράγματι είναι θέμα γούστου. Προσωπικά για το πραγματικό και φανταστικό μέρος ενός μιγαδικού χρησιμοποιώ το και που δίδονται από τους κώδικες \mathfrak{Re} και \mathfrak{Im} αντίστοιχα και από όσο παρατηρώ είναι αρκετά διαδεδομένη γραφή.

[Γιώργος Απόκης]

Πολλές φορές, για τον πολλαπλασιασμό, χρησιμοποιείται λανθασμένα η (κάτω) τελεία

αντί για το \cdot που δίνει

Δίνω κι ένα παράδειγμα, γιατί δεν ήταν ξεκάθαρη η διαφορά (Δημήτρη ευχαριστώ)

αντί του

[Γιώργος Απόκης]

Μια παρατήρηση που βελτιώνει την εμφάνιση (δεν πρόκειται ουσιαστικά για επισήμανση λάθους)

Η εντολή

Κώδικας: Επιλογή όλων

\displaystyle

βελτιώνει τη μορφή μιας εξίσωσης. Για παράδειγμα το

Κώδικας: Επιλογή όλων

f(x)=\ln x+\left(\frac{x^2+3}{x^2+1}\right)^3

δίνει ενώ το

Κώδικας: Επιλογή όλων

\displaystyle{f(x)=\ln x+\left(\frac{x^2+3}{x^2+1}\right)^3} 

δίνει

[Soteris]

Μιας και μιλάμε και για "θέματα γούστου", αντί των \geq και \leq που δίνουν τα και , αντίστοιχα, προτιμώ τα \geqslant και \leqslant που δίνουν τα και , αντίστοιχα.

[Soteris]

Θυμήθηκα και κάτι που έχει επισημάνει αρκετές φορές ο Δημήτρης. Αρκετοί κατά καιρούς χρησιμοποιούν σε ανισότητες τα στη θέση των .

[Demetres]

Θυμήθηκα και κάτι που έχει επισημάνει αρκετές φορές ο Δημήτρης. Αρκετοί κατά καιρούς χρησιμοποιούν σε ανισότητες τα στη θέση των .

Να προσθέσω ότι τα και τα γράφουμε απλά χρησιμοποιώντας το πληκτρολόγιο και όχι κάποιο κώδικα.

[Γιώργος Απόκης]

Επανέρχομαι με ένα πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για την εντολή \displaystyle

Κώδικας: Επιλογή όλων

δίνει

Κώδικας: Επιλογή όλων

δίνει

[Tolaso J Kos]

Επανέρχομαι με ένα πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για την εντολή \displaystyle

Κώδικας: Επιλογή όλων

δίνει

Κώδικας: Επιλογή όλων

δίνει

Εδώ βέβαια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την εντολή \limits . Για παράδειγμα

Κώδικας: Επιλογή όλων

\lim \limits_{x \rightarrow 2} f(x)

που δίδει . (χωρίς να τη βάλουμε σε displaystyle mode). Βέβαια προτιμάμε το displaystyle mode όταν έχουμε να κάνουμε με κλάσματα , π.χ το είναι σίγουρα οπτικά καλύτερο από το . (που δεν είναι σε displaystyle mode).

Σημείωση: Η ίδια εντολή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βάλει άκρα στα ολοκληρώματα. Ας δούμε τη διαφορά στους κώδικες:

Κώδικας: Επιλογή όλων

\int_0^1 f(x) \, {\rm d}x  , \int \limits_{0}^{1} f(x) \, {\rm d}x 

που δίδουν

[Γιώργος Απόκης]

Εδώ βέβαια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την εντολή \limits

Απόστολε, ευχαριστώ! Δεν είχα σκεφτεί το συνδυασμό αυτό

[Soteris]

Για τα κλάσματα αντί του \frac, προσωπικά χρησιμοποιώ αρκετά το \dfrac. Το αποτέλεσμα είναι το πιο κάτω:

\frac{x+1}{x-2}



\dfrac{x+1}{x-2}

[Demetres]

Να προσθέσω ότι αντί να γράφουμε \displaystyle, μπορούμε να εσωκλείουμε τον τύπο που θέλουμε να γράψουμε μέσα σε "\ [" και "\ ]".

[Χωρίς απόσταση μεταξύ του \ και των παρενθέσεων.]

[Demetres]

Πως γράφουμε το στο ; Υπάρχουν τέσσερις εντολές. Οι

Κώδικας: Επιλογή όλων

\mod	\pmod	\pod	\bmod

οι οποίες δίνουν κατά σειρά τα πιο κάτω στις τρεις συχνές περιπτώσεις που θέλουμε να γράψουμε το

Περίπτωση 1
(α)
(β)
(γ)
(δ)

Περίπτωση 2
(α)
(β)
(γ)
(δ)

[Το εμφανίζεται με τον κωδικό \equiv]

Περίπτωση 3
(α)
(β)
(γ)
(δ)

Για αυτούς που αρέσκονται στα (β) και (γ) η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Γράφουν πάντα το \pmod ή το \pod αντίστοιχα.

Για αυτούς όμως που αρέσκονται στα (α) και (δ) προσέξτε την διαφορά. Στην Περίπτωση 1 είναι καλύτερο το (δ), στην Περίπτωση 3 το (α) και στην Περίπτωση 2 δεν υπάρχει τεράστια διαφορά.

Πως θυμόμαστε ποιο να επιλέξουμε; Το \bmod σημαίνει "binary mod". Αν λοιπόν το σύμβολο είναι διμελής σχέση (όπως στην Περίπτωση 1) τότε χρησιμοποιούμε το (δ). Αν δεν είναι διμελής σχέση (όπως στις Περιπτώσεις 2 και 3) τότε χρησιμοποιούμε το (α). [Προσωπικά όμως προτιμώ το (δ) στην Περίπτωση 2.]