Καλή αυτή η ιδιότητα του πολυωνύμου και ωραία η απόδειξη του Αναστάση.
Κάποιες επιπλέον σκέψεις:
Αν το πολυώνυμο είναι περιττού βαθμού
θα έχει μια τουλάχιστον ρίζα και συνεπώς το ζητούμενο ισχύει με
ξ οποιαδήποτε ρίζα του πολυωνύμου.
Αν το πολυώνυμο είναι άρτιου βαθμού, με α το συντελεστή του μεγιστοβάθμιου όρου του τότε:
Αν α>0 το πολυώνυμο θα έχει ελάχιστη τιμή η οποία
αν είναι αρνητική θα υπάρχει ξ ώστε f(ξ)=0 οπότε έχουμε το ζητούμενο,
αν είναι θετική τότε πάλι ισχύει το ζητούμενο με ξ τον αριθμό στον οποίο έχουμε το ελάχιστο.
Αν το α<0 το πολυώνυμο
θα έχει μέγιστη τιμή και φτάνουμε στο ζητούμενο με τον ίδιο τρόπο όπως στην προηγούμενη περίπτωση.
Κάτι το οποίο χρειάζεται απόδειξη στα παραπάνω είναι ότι:
Κάθε πολυώνυμο άρτιου βαθμού θα έχει ελάχιστο ή μέγιστο αν ο συντελεστής του μεγιστοβάθμιου όρου του είναι θετικός ή αρνητικός αντίστοιχα.
Μια απόδειξη μπορεί να γίνει με τον τρόπο που εφαρμόζει ο Αναστάσιος στο προηγούμενο μήνυμα.
Έχω υπόψιν μου μια διαφορετική απόδειξη, η οποία δεν χρειάζεται τον ορισμό του ορίου.
Το αφήνω ως άσκηση και
υποψιάζομαι ότι μπορεί να αποδειχθεί το γενικότερο:
Μια συνεχής στο IR συνάρτηση με όρια στα
ίσα με
θα έχει ελάχιστο.
Μια συνεχής στο IR συνάρτηση με όρια στα
ίσα με
θα έχει μέγιστο.