Επειδή η μία συνάρτηση είναι κοίλη και η άλλη κυρτή, το να έχουν ένα μόνο κοινό σημείο σημαίνει ότι, για κάθε

, εφάπτονται αλλήλων, έστω σε σημείο

. Στο

λοιπόν οφείλουν να είναι ίσες και οι συναρτήσεις και οι (ως προς

) παράγωγοι τους, οπότε ισχύουν οι

και
Διαιρώντας κατά μέλη λαμβάνουμε

, και παραγωγίζοντας ... ως προς

... καταλήγουμε στην

, που δίνει είτε άμεσα είτε έμμεσα

, καθώς από την

λαμβάνουμε

και

.
Επιστρέφοντας τώρα στην πρώτη εξίσωση και λογαριθμίζοντας λαμβάνουμε

, και παραγωγίζοντας λαμβάνουμε

και

, οπότε

.