abgd έγραψε: ↑Σάβ Απρ 22, 2023 7:52 pm
Με αφορμή
αυτή την άσκηση του Θανάση, ένα απαιτητικό θέμα...
Έστω η συνάρτηση
για την οποία γνωρίζουμε ότι:
- είναι δύο φορές παραγωγίσιμη με αρνητική,
- ,
- .
- υπάρχει τέτοιο ώστε
Να αποδειχθεί ότι από οποιοδήποτε σημείο
του άξονα
άγεται μοναδική εφαπτομένη στη γραφική παράσταση της συνάρτησης
.
A) Πρώτα θα βρούμε τα όρια της συνάρτησης στα
.
H
είναι γνησίως φθίνουσα επομένως στο
είναι θετική και η
γνησίως αύξουσα. Άρα
Στο διάστημα
η
δε μπορεί να έχει ρίζα. Αν είχε κάποια
στο
η
θα ήταν αρνητική και επομένως στο
η
θα ήταν γνησίως φθίνουσα. Αλλά τότε θα είχαμε ότι
. Αφού, προφανώς, θα είναι
έχουμε (ανεξάρτητα από το ποιές είναι οι τιμές των ορίων) ενώνοντας τα επιμέρους διαστήματα, το άτοπο συμπέρασμα ότι
. Συνεπώς η
δεν έχει ρίζα, άρα διατηρεί πρόσημο, επομένως είναι θετική και η
είναι γνησίως αύξουσα άρα
.
Αλλά από την υπόθεση το σύνολο τιμών της
είναι το
. Άρα έχουμε ότι
,
B) Στη συνέχεια αποδεικνύουμε ότι από το τυχόν
διέρχετα μοναδική εφαπτομένη της
.
Ύπαρξη Για να υπάρχει εφαπτομένη
που διέρχεται από το
πέπει για κάποιο
να ισχύει
δηλαδή η παραγωγίσιμη συνάρτηση
,
να έχει ρίζα.
Για
είναι
επομένως
Αλλά
άρα και
. Επομένως
για κάποιο
.
Για
έχουμε
H
ως γνησίως φθίνουσα και συνεχής έχει όριο στο
που είναι το κάτω άκρο του διαστήματος
. Έστω
. Από την υπόθεση έχουμε
.
Λόγω του κοίλου της
έχουμε ότι κάθε σημείο της βρίσκεται κάτω από την εφαπτομένη
άρα αυτό ισχύει και για το σημείο
. Επομένως
που μας δίνει την
. Αλλά
και επομένως και
.
Άρα
για κάποιο
,
Από το θεώρημα του Bolzano έχουμε ότι η
έχει μια τουλάχιστον ρίζα.
Μοναδικότητα Είναι
άρα η
είναι γνησίως φθίνουσα και η ρίζα της μοναδικη.
O Κώστας (abgd) είχε την καλοσύνη να μου επισημάνει με προσωπικό μήνυμα δύο λάθη εκ των οποίοων το ένα ήταν ουσιώδες και αφορούσε στον υπολογισμό του ορίου Τον ευχαριστώ πολύ. Προχώρησα σε επιδιόρθωση που ελπίζω να είναι η τελική.