Κώστα, καταρχάς συγχαρητήρια για την επιτυχία σου και για την επιλογή σου.slash έγραψε: Θα μπορούσες να μας πεις πως κατέληξες σε αυτήν την απόφαση ?
Οι λόγοι που επέλεξα -με σιγουριά- το μαθηματικό είναι αρκετοί. Αναφέρω τους σημαντικότερους και ελπίζω να μην ξεχάσω κάποιον.
Γιατί είπα ΝΑΙ στο Μαθηματικό.
Λόγος Νο1: Τι θες να κάνεις και πώς θα το κάνεις? / περιέργεια
Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα δεν είναι καθόλου εύκολη. Μάλιστα οι περισσότεροι συμφωνούν ότι όταν είσαι 18 χρονών είναι φυσιολογικό να μην ξέρεις τι θες να κάνεις. Γι αυτό το λόγο στα πανεπιστήμια της Αμερικής δεν επιλέγεις κατευθείαν τον τομέα που θα ασχοληθείς. Δεν πας π.χ. στο ΜΙΤ και μπαίνεις στο τμήμα των μαθηματικών κατευθείαν. Παρακολουθείς στην αρχή κάποια πιο γενικής φύσεως εξάμηνα μέχρις ότου κληθείς να κάνει την απόφασή σου. Συνήθως ρωτάνε τους φοιτητές πριν εισαχθούν στο πανεπιστήμιο, για στατιστικούς και μόνο λόγους, πιο κλάδος τους ενδιαφέρει. Είναι εντυπωσιακά μεγάλο το ποσοστό των φοιτητών που αλλάζουν ριζικά την απόφασή τους.
Για να μάθεις όμως αν θες να ασχοληθείς με κάτι πρέπει πρώτα να το γνωρίσεις. Έτσι έχω την επιθυμία, αλλά και την περιέργεια να δω τι πραγματικά είναι τα (καθαρά) μαθηματικά. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν έχω ιδέα τι πραγματικά είναι τα μαθηματικά. Έχω γνωρίσει κάποια από τα βασικά στοιχεία της γλώσσας τους και από εκεί και πέρα έχω δει μεθοδολογίες, τεχνικές, τακτικές επίλυσεις κτλ κτλ. Μαθηματικά όμως δεν έχω δει και ο καλύτερος τρόπος για να το κάνω έκρινα πως είναι το Μαθηματικό.
Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι: "Μα καλά στη ΣΗΜΜΥ δεν θα ικανοποιούνταν αυτή η επιθυμία/περιέργεια?".
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα για μένα είναι ξεκάθαρη και είναι ΟΧΙ. Ναι, στη ΣΗΜΜΥ κάνει κανείς πολλά και βαριά μαθηματικά. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά
που συνήθως αποσιωπάται. Οι ΣΗΜΜΥ-τες κάνουν τα μαθηματικά επειδή τους χρειάζονται κάπου αλλού και όχι μαθηματικά για τα μαθηματικά. Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα να τα κάνουν πιο μπακάλικα, πιο πρακτικά, πιο εφαρμοσμένα...ας το πει ο καθένας όπως θέλει. Για παράδειγμα, δεν πρόκειται να ασχοληθεί κανένας στη ΣΗΜΜΥ γιατί
, απλώς θα το εφαρμόσει. Αντίθετα στο μαθηματικό μπορεί να περάσουν και δυο μαθήματα προσπαθώντας ο καθηγητής να το αποδείξει από τα θεμέλια. Δεν υπονοώ σε καμία περίπτωση ότι είναι κατώτερα τα μαθηματικά της ΣΗΜΜΥ. Σίγουρα όμως δεν είναι αυτά που θέλω ΕΓΩ να δω για να αποφασίσω αν θα ασχοληθώ με τα μαθηματικά στη συνέχεια.Λόγος Νο2: λιγότερα χρόνια - διέξοδος
Στο σκεπτικό μου ήταν το εξής.
Μπαίνω στο Μαθηματικό. Εδώ υπάρχουν δυο σενάρια.
Πρώτο σενάριο: μου αρέσουν τα μαθηματικά. Συνεχίζω για διδακτορικές σπουδές στο εξωτερικό πάνω στα μαθηματικά και μετά βλέπουμε.
Δεύτερο σενάριο: δεν μου αρέσουν τα μαθηματικά. Κάνω ένα μάστερ (2 χρόνια) πάνω στην πληροφορική σε ένα καλό πανεπιστήμιο της Ευρώπης (π.χ. ΕΤΗ) και στην συνέχεια διδακτορικό στην Αμερική. Το δεύτερο σενάριο -χωρίς το διδακτορικό εννοώ, δηλαδή πτυχίo+master- στην καλύτερη περίπτωση θα πάρει σε κάποιον 5 χρόνια (όσο και η ΣΗΜΜΥ) και στην χειρότερη 6 (ένα χρόνο παραπάνω από τη ΣΗΜΜΥ). Εγώ προσωπικά προτιμώ με διαφορά στα ίδια χρόνια (σχεδόν) να έχω ένα πτυχίο μαθηματικών και ένα μαστερ πληροφορικής παρά ένα πτυχίο ΣΗΜΜΥ. Το προτιμώ καθαρά λόγω αντικειμένων και όχι λόγω ισοτιμίας, αφού η τελευταία είναι ίδια (από ότι ξέρω το πτυχίο της ΣΗΜΜΥ ισοδυναμεί με bachelor+master).
Λόγος Νο3: σκληρή προπόνηση - κλασσικές σπουδές
Τα Μαθηματικά, ως η βασίλισσα των επιστημών, νομίζω πως κατά κοινή ομολογία αποτελούν την ύψιστη μορφή διανοητικής εργασίας. Έτσι ακόμα και αν ασχοληθώ με κάτι
τελείως άσχετο με τα μαθηματικά, η φοίτηση μου στο μαθηματικό θεωρώ ότι θα με βοηθήσει να γίνει αυτή η ενασχόληση (με το κάτι διαφορετικό) πολύ πιο εύκολη από ότι θα ήταν. Τα μαθηματικά θα με προπονήσουν στο πιο ανώμαλο τερέν με συνέπεια κάθε άλλη επιφάνεια να φαίνεται "υγιεινός περίπατος".
Πηγαίνω δηλαδή στο μαθηματικό για τον ίδιο λόγο που ο Σπύρος Γιαννιώτης, παγκόσμιος πρωταθλητής ανοιχτής θαλάσσης, κάνει προπόνηση σε πισίνα και όχι σε ανοιχτή θάλασσα. Η λιγότερη άνωση της πισίνας κάνει την προπόνηση πιο δύσκολη. Έτσι προτιμά την προπόνηση αυτή, παρόλο που τελικά κολυμπά σε ανοιχτή θάλασσα. Γνωρίζω ότι μπορούν να υπάρξουν αρκετές ενστάσεις στην συγκεκριμένη αναλογία, απλώς την αναφέρω για να γίνω πιο κατανοητός.
Και για να μην φανούν τα παραπάνω θεωρητικολογίες, ας αναφέρω ένα παράδειγμα απ'την πραγματικότητα του φόρουμ μας. Στην συνάντηση που είχαμε το προηγούμενο
Σάββατο ένας μέλος μας μου έλεγε για το γιο του που τελείωσε το μαθηματικό και έκανε μετά ένα μεταπτυχιακό στα οικονομικά στο LSE. Ενώ το μεταπτυχιακό αυτό είχε διάρκεια 2 χρόνων, το παιδί αυτό το τελείωσε σε 4 μήνες! Ο ίδιος ο πατέρας του το απέδωσε στα πολύ ισχυρά εφόδια που είχε αποκτήσει από την ενασχόλησή του με τα μαθηματικά.
Πέραν αυτού, είμαι υπέρ του να παίρνει κανείς το πρώτο του πτυχία σε μια καθαρή επιστήμη (μαθηματικά, φυσική, χημεία). Μετά τις "κλασσικές" αυτές σπουδές μπορεί να
κάνει πραγματικά το οτιδήποτε. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά, αναφέρω απλώς τον Λουκά Παπαδήμο που όλοι τον ξέρουν για οικονομολόγο, αλλά έχει πρώτο πτυχίο στη Φυσική.
Λόγος Νο4: ποιότητα ορισμένων καθηγητών - ραγδαία εξέλιξη
Δεν πρόκειτα να επιχειρήσω να θεοποιήσω το μαθηματικό τμήμα επειδή το επέλεξα. Απλώς μιλώντας με ενεργούς φοιτητές, πληροφορήθηκα ότι υπάρχουν ορισμένοι, το τονίζω το "ορισμένοι", πολύ πολύ αξιόλογοι καθηγητές που κάνουν πολύ καλή δουλειά. Επίσης μου είπαν ότι το μαθηματικό τμήμα τα τελευταία χρόνια συνεχώς ανεβαίνει -σε όλα τα ζητήματα- και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Σίγουρα υπάρχει και αρκετή σαβούρα, αλλά αυτό ισχύει για όλα -μηδενός εξαιρουμένου- τα πανεπιστήμια της Ελλάδας.
Γιατί είπα ΟΧΙ στη ΣΗΜΜΥ
Ας αρχίσουμε με το προφανές: καθέ ένας από τους παραπάνω λόγους για τους οποίους είπα ΝΑΙ στο Μαθηματικό αποτελεί λόγο για να πω ΟΧΙ στη ΣΗΜΜΥ -αν πάρουμε τις αρνήσεις τους.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πολύ βασικό. Ένα από τα πράγματα που δεν μου άρεσε στο σχολείο ήταν το ότι είχα να ασχοληθώ με ένα σωρό πράγματα που ούτε ουσία είχαν -αντικειμενικά- αλλά ούτε με ενδιέφεραν προσωπικά. Έχω σοβαρότατες υποψίες ότι η φοίτησή μου στη ΣΗΜΜΥ θα αποτελούσε μια επανάληψη αυτού του φαινομένου, ίσως σε πιο ήπια μορφή. Πέραν των δυο βασικών μου ενδιαφερόντων -μαθηματικά και πληροφορική- θα αναγκαζόμουν να ασχοληθώ με κάμποσα ακόμα αντικείμενα λίγο έως πολύ αδιάφορα για τα προσωπικά μου κριτήρια. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται τόσο σημαντικό, αλλά θα μπορούσε να απομυζήσει το δυναμικό κάποιου και να τον "ξεφουσκώσει" πολύ πριν την ώρα του.
Και κάτι τελευταίο. Κάθε κατεύθυνση και κάθε εποχή έχει τη δική της σχολή-βιτρίνα. Στις μέρες μας, στην θεωρητική είναι η Νομική, στην Θετική η Ιατρική, στην τεχνολογική η ΣΗΜΜΥ. Είναι στην διακριτική ευχέρεια του καθενός να διακρίνει κάθε τμήμα πόσο "σχολή" είναι και πόσο "βιτρίνα". Και όταν λέω στην διακριτική ευχέρεια δεν εννοώ να το μάθει άμεσα -κάτι τέτοιο είναι αδύνατο προς τα παρόν-, αλλά έμμεσα με την επιλογή των ανθρώπων που θα τον συμβουλέψουν. Απλώς να αναφέρω ότι πριν 30-40 χρόνια οι αντίστοιχες σχολές-βιτρίνες της τεχνολογικής ήταν στην αρχή οι ναυπηγοί μηχανικοί και αργότερα οι χημικοί μηχανικοί. Κάθε μια στην εποχή της, αποτελούσε την σχολή που όλη η Ελλάδα συμφωνούσε ότι ήταν η καλύτερη στη χώρα -και όχι μόνο- και μάζευε όλη την αφρόκρεμα. Η ιστορία έδειξε με πολύ ωμό τρόπο ότι και οι δυο τελικά ήταν περισσότερο βιτρίνα παρά σχολές. Δεν θεωρώ ούτε ελπίζω -για να "δικαιωθώ" τάχα- ότι το ίδιο θα συμβεί και με τη ΣΗΜΜΥ. Απλώς θεωρώ τελείως αστήριχτη όλη αυτή τη θεοποίησή της και τον καταποντισμό κάθε άλλης σχολής. Την καταλαβαίνω βέβαια γιατί τέτοιες συμπεριφορές είναι στο αίμα του νεο-Έλληνα.
Και επειδή δεν θέλω να αφήσω υπονοούμενα, θα το αναφέρω ρητά: ναι, πιστεύω και εγώ ότι η ΣΗΜΜΥ είναι το καλύτερο τμήμα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή. Αυτό που κατακρίνω είναι όλη αυτή την υπερβολή που την συνοδεύει. Δεν πιστεύω ότι αποκτήσαμε ΜΙΤ (Metsovian Institute of Technology) στην Ελλάδα όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν γι αυτό.
Τα παραπάνω τα γράφω έχοντας συζητήσει με ενεργούς φοιτητές και των δυο σχολών και έχοντας ταυτόχρονα αγνοήσει παντελώς την άποψη κάθε θείου, φίλου του πατέρα μου, γνωστού της θείας μου, καθηγητή, γείτονα, φροντιστή κτλ. που σπούδασε πριν 30 χρόνια στο μαθηματικό ή έτυχε να ακούσει από ένα ανίψι του ότι το ένα τμήμα είναι έτσι και το άλλο αλλιώς.
Αυτά από έναν -προσεχώς- ταπεινό μαθηματικό
ΥΓ: Με συγχωρείτε για τυχόν ορθογραφικά δεν έχω κουράγιο να κάτσω να το διορθώσω.
Μπράβο και από μένα Αντώνη....
,στον Τάσο που από όσο έχω καταλάβει λατρέυει τα μαθηματικά,και στον Χαρίλαο 