Κατὰ σημεῖον σύγκλιση ἐνδέχεται νὰ συνεπάγεται καὶ ὁμοιόμορφη σύγκλιση!

Συντονιστές: grigkost, Κοτρώνης Αναστάσιος

Άβαταρ μέλους
Γ.-Σ. Σμυρλής
Δημοσιεύσεις: 578
Εγγραφή: Κυρ Οκτ 14, 2012 9:47 am
Τοποθεσία: Λευκωσία, Κύπρος

Κατὰ σημεῖον σύγκλιση ἐνδέχεται νὰ συνεπάγεται καὶ ὁμοιόμορφη σύγκλιση!

#1

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Γ.-Σ. Σμυρλής » Σάβ Δεκ 04, 2021 7:02 pm

ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Ἔστω X γραμμικὸς ὑπόχωρος τοῦ C[a,b] πεπερασμένης διαστάσεως καὶ \{f_n\}\subset C[a,b]. Ἄν ἡ ἀκολουθία \{f_n\} συγκλίνει κατὰ σημεῖον, τότε συγκλίνει καὶ ὁμοιόμορφα.



Λέξεις Κλειδιά:
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
Δημοσιεύσεις: 3600
Εγγραφή: Πέμ Φεβ 27, 2014 9:05 am
Τοποθεσία: ΧΑΛΚΙΔΑ- ΑΘΗΝΑ-ΚΡΗΤΗ

Re: Κατὰ σημεῖον σύγκλιση ἐνδέχεται νὰ συνεπάγεται καὶ ὁμοιόμορφη σύγκλιση!

#2

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ » Δευ Δεκ 06, 2021 10:00 am

Γ.-Σ. Σμυρλής έγραψε:
Σάβ Δεκ 04, 2021 7:02 pm
ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Ἔστω X γραμμικὸς ὑπόχωρος τοῦ C[a,b] πεπερασμένης διαστάσεως καὶ \{f_n\}\subset C[a,b]. Ἄν ἡ ἀκολουθία \{f_n\} συγκλίνει κατὰ σημεῖον, τότε συγκλίνει καὶ ὁμοιόμορφα.
Νομίζω ότι υπάρχει τυπογραφικό στην εκφώνηση.
Θα έπρεπε να είναι

ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Ἔστω X γραμμικὸς ὑπόχωρος τοῦ C[a,b] πεπερασμένης διαστάσεως καὶ \{f_n\}\subset X. Ἄν ἡ ἀκολουθία \{f_n\} συγκλίνει κατὰ σημεῖον, τότε συγκλίνει καὶ ὁμοιόμορφα.

Εστω g_{i}(x):i=1,2,..,k
μια βάση του X
Θα είναι f_{n}(x)=\sum_{i=1}^{k}a_{i}(n)g_i(x)
Χρειαζόμαστε το εξής:
Υπάρχουν x_j,j=1,2,...k στο [a,b] ώστε det(g_i(x_j))\neq 0
(απόδειξη στο τέλος)
Θεωρώντας τις σχέσεις
f_{n}(x_j)=\sum_{i=1}^{k}a_{i}(n)g_i(x_j)
σαν γραμμικό σύστημα με αγνώστους τα a_{i}(n) για σταθερό n
παίρνουμε ότι για i=1,2,...k
a_{i}(n)\rightarrow a_i
Ετσι
f_{n}(x)-\sum_{i=1}^{k}a_{i}g_i(x)=\sum_{i=1}^{k}(a_{i}(n)-a_i)g_i(x)
που εύκολα μας δίνει την ομοιόμορφη σύγκλιση.
(αυτό που χρειαζόμαστε είναι ότι τα sup \left \{ |g_i(x)|:x\in [a,b] \right \}
είναι πεπερασμένα)

Απόδειξη αυτού που αφήσαμε.
Για k=2 παίρνουμε x_1 ώστε g_1(x_1)\neq 0
g_1(x_1)g_2(x)-g_1(x)g_2(x_1)=0
για όλα τα x\in [a,b] εχουμε άτοπο λόγω γραμμικής ανεξαρτησίας.
Αρα υπάρχει x_2 με
g_1(x_1)g_2(x_2)-g_1(x_2)g_2(x_1)\neq 0
Αρα ισχύει για k=2.
Εστω ότι ισχύει για k
Σχηματίζουμε τον πίνακα που η τελευταία γραμμή είναι τα f_i(x) για i=1,2,...k,k+1
και οι άλλες f_i(x_j) για i=1,2,...k,k+1 και j=1,2,...k
Αν η ορίζουσα του πίνακα είναι 0 για όλα τα x\in [a,b] εχουμε άτοπο λόγω γραμμικής ανεξαρτησίας.
Αρα υπάρχει x_{k+1}
ώστε να μην την μηδενίζει.


Απάντηση

Επιστροφή σε “ΑΝΑΛΥΣΗ”

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 15 επισκέπτες