Καλημέρα

.
Σας ευχαριστώ όλους θερμά για την ενασχόληση.
Αρχικά ήθελα να αναφέρω ότι το δεύτερο θεώρημα αντικατάστασης του ορισμένου ολοκλήρωματος δεν υπάρχει στο σχολικό βιβλίο, σχετικά μπορεί κάποιος να μελετήσει το εξαιρετικό άρθρο του συνάδελφου Φάνη Μαργαρώνη στο blog "Εκθέτης" του κυρίου Μαυρογιάννη. Με συγχωρείτε που δεν το ανέφερα από την αρχή.Παρακαλώ για την εύρυθμη λειτουργία του forum να μεταφερθεί το θέμα που άνοιξα στο φάκελο του καθηγητή από τους γενικούς συντονιστές, αν κρίνεται απαραίτητο.
Το δεύτερο θεώρημα αναφέρει ότι:
"Αν μια συνάρτηση

ορισμένη σε ένα διάστημα
![[a,b] [a,b]](/forum/ext/geomar/texintegr/latexrender/pictures/2c3d331bc98b44e71cb2aae9edadca7e.png)
συνεχώς παραγωγίσιμη με μη μηδενική παράγωγο στο
![[a,b] [a,b]](/forum/ext/geomar/texintegr/latexrender/pictures/2c3d331bc98b44e71cb2aae9edadca7e.png)
και

συνεχή στο
![g([a,b]) g([a,b])](/forum/ext/geomar/texintegr/latexrender/pictures/dcdca8bc7d28967e18d77bb2d911dd3b.png)
, τότε ισχύει ότι

.
Λάμπρο, στο παραπάνω θεώρημα αναφέρομαι , όπου θεωρώ το δοθέν ολοκλήρωμα ως το πρώτο μέλος της παραπάνω ισότητας με

. Ο τρόπος που αναφέρεις με βρίσκει σύμφωνη για τη διδασκαλία του ολοκληρώματος στο λύκειο. Σε πολύ γνωστό βοήθημα που βρήκα όμως το ολοκλήρωμα προτείνεται η αντικατάσταση

όπως πρωτοέγραψε ο Τόλης , που δεν με παρέπεμψε στο γνωστό θέωρημα του σχολικού (όπως λες και εσύ), αλλά στο 2ο θεώρημα που εκεί γίνεται λάθος εφαρμογή του.
1. Δεν διδάσκουμε με αυτό που λέμε και κάνουμε. Διδάσκουμε με αυτό που είμαστε.
2. Ο μέτριος δάσκαλος περιγράφει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο σωστός δάσκαλος αποδεικνύει. Ο σπουδαίος δάσκαλος εμπνέει. ( Γουίλιαμ Γουάρντ)