Συνέχεια (ήδη γνωστή? )
Συντονιστές: m.pαpαgrigorakis, Καρδαμίτσης Σπύρος, Πρωτοπαπάς Λευτέρης, R BORIS, KAKABASBASILEIOS, Μπάμπης Στεργίου
Συνέχεια (ήδη γνωστή? )
Θεωρούμε τη συνάρτηση , η οποία είναι συνεχής και "1-1". Υποθέτουμε ότι ισχύει: και ότι . Ν.δ.ό .
Στέλιος
Στέλιος
We are the sultans of Swing...
- cretanman
- Διαχειριστής
- Δημοσιεύσεις: 4097
- Εγγραφή: Πέμ Δεκ 18, 2008 12:35 pm
- Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης
- Επικοινωνία:
Re: Συνέχεια (ήδη γνωστή? )
Στέλιο συζητήθηκε πριν λίγο καιρό!
http://clubs.pathfinder.gr/MATHEMATICA/ ... &read=1470
Αλέξανδρος
http://clubs.pathfinder.gr/MATHEMATICA/ ... &read=1470
Αλέξανδρος
Αλέξανδρος Συγκελάκης
-
- Επιμελητής
- Δημοσιεύσεις: 15762
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 21, 2008 2:04 am
Re: Συνέχεια (ήδη γνωστή? )
Γράφω μια πολλή ωραία λύση που μου έστειλε σε προσωπικό e-mail ο φίλος Δημήτρης Μπουνάκης, ένας από τους Συμβούλους Μαθηματικών στη Κρήτη:mostel έγραψε:Θεωρούμε τη συνάρτηση , η οποία είναι συνεχής και "1-1". Υποθέτουμε ότι ισχύει: και ότι . Ν.δ.ό .
Πρώτα από όλα η f ως 1-1 και συνεχής είναι γν. μονότονη. Εύκολα μάλιστα βλέπουμε ότι είναι γν. αύξουσα.
Έστω . Χωρίς βλάβη . Δύο περιπτώσεις μπορεί να έχουμε: Είτε είτε .
Στην πρώτη περίπτωση ορίζουμε αναδρομικά
και .
Παρατηρούμε ότι
Επαγωγικά τώρα αποδεικνύεται ότι
α) η είναι φθίνουσα (διότι άρα και όμοια η γενική περίπτωση).
β) για κάθε n είναι (διότι και όμοια η γενική περίπτωση).
γ) (απλό).
Οι α) και β) δείχνουν ότι η συγκλίνει. Από την γ) έχουμε
Παίρνοντας όρια έχουμε 0 = x – f(x), δηλαδή το ζητούμενο.
Για την περίπτωση εργαζόμαστε όμοια αλλά τώρα χρησιμοποιώντας την ισοδύναμη μορφή
της δοθείσας συναρτησιακής σχέσης.
Φιλικά και με ευχαριστίες στον Δημήτρη,
Μιχάλης Λάμπρου.
-
- Επιμελητής
- Δημοσιεύσεις: 15762
- Εγγραφή: Κυρ Δεκ 21, 2008 2:04 am
Re: Συνέχεια (ήδη γνωστή? )
Κλέβοντας ιδέες από την λύση του Δημήτρη έγραψα αμέσως από πάνω, γράφω μία παραλλαγή της:mostel έγραψε:Θεωρούμε τη συνάρτηση , η οποία είναι συνεχής και "1-1". Υποθέτουμε ότι ισχύει: και ότι . Ν.δ.ό .
Όπως πριν, η f είναι αύξουσα. Για τυχαίο x < ξ ορίζουμε και .
Αν (η περίπτωση αντιμετωπίζεται όμοια) εύκολα βλέπουμε επαγωγικά ότι ισχύει
Άρα η συγκλίνει.
Τώρα, από τον αναδρομικό τύπο για f(x) στη θέση του x έχουμε
f(2f(x) – f(f(x)) ) = f(x) οπότε, επειδή η f είναι 1-1, 2f(x) – f(f(x)) = x.
Η τελευταία δίνει, διαδοχικά,
.
.
.
Προσθέτοντας κατά μέλη έπεται
.
Παίρνοντας όριο είναι 0 = x – f(x), δηλαδή το ζητούμενο.
Οι υπόλοιπες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται όμοια με χρήση είτε της f είτε της .
Φιλικά και με ευχαριστίες (και πάλι) στον Δημήτρη,
Μιχάλης Λάμπρου.
Μέλη σε σύνδεση
Μέλη σε αυτήν τη Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 5 επισκέπτες